Mixed Cricket Club „HENGELO”
Mededelingen van het bestuur


CHARLIE LUCAS OVERLEDEN OP 2 AUGUSTUS 2010

Ons oud-lid Charlie Lucas was lid van de Mixed Cricket Club "HENGELO" van 1980 tot en met 1995 en was een van onze wicketkeepers. Aan bat presteerde hij niet altijd even goed, maar als Charlie" het op zijn heupen had" scoorde hij prachtige totalen. Het was een fijne man waar je prima kon praten en die ook verstand had van het spelen van cricket! Hij bracht ook veel gezelligheid in de club.

Charlie speelde niet alleen cricket, maar was ook actief als darter in de hoogste klassen van Nederland. Ik heb een keer serieus getracht om het darten van hem te leren, toen ik in de Sportraad HENGELO zat. Wij waren toen met alle leden van de Sportraad uitgenodigd en hadden bij de dartsclub een enorm leerzame en fijne avond. De volgende dagen had ik enorm veel spierpijn, want alle spieren in mijn rechter arm en schouder protesteerden na de nog onbekende inspanning.

Het spelen van cricket ging al lang niet meer zoals Charlie graag wilde. Zijn gezondheid liet te wensen over. Dat werd in de loop van de jaren helaas niet beter. Hij had prachtige jaren met zijn echtgenote Ingrid en genoot van zijn kinderen.
Dit jaar ging het ineens slechter met zijn gezondheid en moest hij worden opgenomen in Trivium. Hij overleed na een paar moeilijke weken.

Wij zullen Charlie in onze herinnering blijven houden als een prima

lid van de vereniging en een heel prettige man en wij wensen Ingrid en de kinderen veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.

Roelof Kruijshoop


In Memoriam Ineke Neeb-Goudsmit : 13 juli 1928 - 26 maart 2010

Vandaag bereikte de cricketclub het droevige bericht dat Ineke Neeb onverwachts is overleden. Haar gezondheid nam de laatste tijd af maar haar belangstelling voor de cricketclub bleef groot. Ineke, de moeder van onze voorzitter Diederik, Hendrik Jan en de helaas veel te vroeg overleden Adriaan, was enthousiast geworden voor onze cricketclub toen de kinderen nog klein waren. Hendrik Jan begon te cricketen in 1973 en Diederik in 1975 en als ouder van onze jeugdleden begon ze mee te helpen bij de jeugd en bardiensten te doen.

Op 13 april 1984 werd Ineke Verenigingslid en werd zij door de Algemene Ledenvergadering benoemd tot 2e secretaris, waarbij zij de notulen van de vergaderingen maakte. Zij bleef in functie tot 14 april 1989. Hierna deed Ineke jarenlang de inkopen van de bar. Ook de financiële verantwoording hiervan nam ze voor haar rekening. Zij hield deze functie vol totdat zij problemen kreeg met het tillen van de zware kratten. Op 3  maart 2001 werd Ineke door de Algemene Ledenvergadering benoemd tot Lid van Verdienste.

Wij hebben samen veel plezier gehad, zowel bij het cricketen als bij de barinkopen. In ons archief vonden wij bijgaande foto, waarop zij breed lachend staat afgebeeld. Deze foto is gemaakt in augustus 2007 tijdens de traditionele wedstrijd tegen Still Going Strong. Ook bij SGS was zij een goede bekende en ze ging regelmatig met mij mee naar interessante winterbijeenkomsten. Wij zullen haar persoonlijkheid en inzet blijvend herinneren.

Wij wensen de kinderen en andere familieleden heel veel sterkte bij het verwerken van het verlies van Ineke.

Roelof Kruijshoop 29-03-2010

Gegevens betreffende de uitvaart.
De uitvaartplechtigheid vindt plaats op vrijdag 2 april a.s. om 12:30 uur.
Plaats: Crematorium Twente, ingang West, Usselerrietweg 40, 7546 PE Usselo (Enschede)
Na afloop is er gelegenheid tot condoleren in de koffiekamer van het crematorium.


In Memoriam Herre de Boer : 21-04-1943 - 15-10-2009

Herre was speciaal en zeker geen doorsnee mens. Herre kwam met zijn kinderen mee naar de cricketclub in 1986. Hij kwam naar zijn zoon Niels kijken die bij de jeugd cricket speelde tegen Kon. UD, Quick 1880 en CCA. Later, in 1987, speelde zijn dochter Hedwich ook nog een paar keer mee. De familie de Boer was daarmee een echte cricketfamilie geworden.

Herre raakte gefascineerd door de cricketsport en begon zelf ook te spelen in 1990. Hij kwam vrijwel altijd op de donderdagse trainingen en oefende dan niet alleen met batten en fielden, maar ook op het bowlen. Dat laatste was helaas voor Herre geen succes. Hij was natuurlijk veel te laat begonnen met cricketen en kon toen niet meer een echt goede cricketer worden, maar je kon op Herre altijd een beroep doen. Je kon hem zelfs ’s ochtends op de wedstrijddag nog opbellen als er iemand geblesseerd bleek te zijn of niet was komen opdagen en dan speelde hij altijd graag mee. Hierdoor kon Herre maar liefst 16 keer meespelen in ons eerste elftal. Bij Hengelo 2 hoorde hij lange tijd tot de vaste spelersgroep en daar speelde hij 106 wedstrijden, waarin hij 14 mensen wist uit te vangen. Zij topscore was in 1996 tegen UD uit Deventer toen hij met 16 runs een belangrijke bijdrage leverde aan de overwinning van zijn elftal.

Herre vond cricket een van de mooiste sporten en verdiepte zich in de spelregels en begon ook te scheidsrechteren. Dat noemen wij bij cricket umpiren net zoals bij tennis. Hij wist het scheidsrechtersexamen met goed gevolg af te leggen en werd daarmee net zoals ik bondsumpire bij de KNCB. Hij stond, zo heet dat binnen de scheidsrechtersgroep, een aantal jaren. Zij minder goede gehoor en soms ook het minder goed zien waren hierbij wel een handicap, waardoor hij in het afgelopen jaar niet meer heeft gestaan.

Ik weet nog dat Herre een motorfiets bezat waarmee hij diverse keren naar de trainingen kwam. Bij onze verre uit-wedstrijden reed hij liever met zijn auto en dan kon je als passagier met hem ook heel goede gesprekken voeren over diverse onderwerpen en natuurlijk ook over cricket.
Herre was ook erg vriendelijk en behulpzaam. Dit jaar heeft Herre nog enige keren goed meegeholpen met de bouw van ons prachtige nieuwe clubgebouw.

Wij zullen Herre missen in onze club. Een kleurrijk cricketer is heengegaan, die wij niet zullen vergeten en een leegte blijft achter.
Wij van de cricketclub leven erg mee met zijn vrouw Marian en kinderen Hedwich en Niels met hun partners en kinderen en wensen hun kracht toe bij de verwerking van het verlies van Herre.

Roelof Kruijshoop


In Memoriam Gert Moeken : 20 juni 1945 - 2 juni 2007

Ik, Roelof Kruijshoop, ken Gert al meer dan 40 jaar en ontmoette hem voor het eerst bij PW, waartegen wij moesten spelen. In 1967 meldde hij zich aan bij HENGELO en wij waren blij met Gert. Hij kon in die jaren goed wicketkeepen en zijn batten was vooral goed aan de leg-side. Later kreeg hij daardoor de bijnaam "Moeken hoeken". Hij ging vaak in als nummer 9 en "roerde de staart" van het HENGELO-elftal, waardoor menige nipte overwinning werd binnengesleept. Gert's ouders waren in het begin erg trouwe toeschouwers. Het grote hek aan de Pruisische Veldweg werd speciaal voor hen open gedaan om de Volvo binnen te laten. Dat was nodig omdat Gert's moeder erg slecht ter been was. Helaas werd de gezondheid van Gert's vader slechter en kon hij niet meer rijden. Hierna bleef hun vaste plekje leeg. Gert speelde meer dan 250 wedstrijden voor HENGELO, waarvan 161 keer in het eerste elftal. Hij scoorde meer dan 1950 runs en maakte als wicketkeeper 132 vangen en stumpte vier tegenstanders. In de historische gegevens heb ik tot mijn verrassing ook nog gevonden dat Gert in drie wedstrijden heeft gebowld, maar een grote bowler was hij niet. Zijn beste prestatie was daarbij 1 voor 16.

Gert trouwde met Riet Heemsbergen in de jaren 70, het precieze jaar weet ik niet meer. Wel weet ik dat hij erg gelukkig was met zijn Riet. Zij kregen twee zoons, Erwin en Arnold, die – natuurlijk – vaak meekwamen naar het cricketveld en onvermijdelijk later gingen cricketen bij HENGELO. De manier waarop je cricket moet spelen werd de zoons met de paplepel ingegoten; sportief en altijd je uiterste best doen! Gert kon het slecht hebben als onsportief werd gespeeld en dat gold voor vriend en vijand. Hij kon dan kijken met "vuurspugende blikken" die je niet snel vergeet.

Gert was al enige jaren wedstrijdsecretaris toen ik als voorzitter hem in 1988 vroeg zitting te nemen in het bestuur als sleutelfunctionaris binnen de vereniging. Wedstrijdsecretaris, dat is de functie die Gert van mij had overgenomen. Ik kon te slecht tegen al die mensen die op het allerlaatst afzegden omdat ........ vul maar in. De prachtigste smoezen had ik eigenlijk op moeten schrijven. Gert was een "kei" en liet zich niet gek maken. Natuurlijk foeterde hij ook op die afzeggers, maar hij bleef "als een terrier" ervoor zorgen dat de elftallen kompleet in het veld stonden. Gert maakte natuurlijk ook wel eens een foutje (wie niet!) en stelde iemand op die met vakantie was. Het papiertje met de aantekeningen van die vakantie zat dan ergens in zijn onafscheidelijke colbert of in zijn koffertje. Dit soort problemen moest hij dan snel herstellen en dat lukte dan ook nog. Petje diep af, Gert! Het bestuurslidmaatschap van Gert Moeken duurde tot 2003. Ook hij was uiteindelijk moe geworden van deze ondankbare functie. In het bestuur hebben wij genoten van veel inhoudelijke discussies, zijn inbreng daarbij en het feit dat hij zich niet de wet liet voorschrijven op het gebied van internet en e-mail. Alles ging gewoon op papier alhoewel hij soms het juiste papiertje even niet kon vinden. Faxen ging uitstekend, daar was Gert goed aan gewend.

Gert heeft voor onze cricketclub ook nog enige jaren in de Sportraad Hengelo gezeten. Ondanks zijn drukke werkzaamheden voor de voetbal, bezocht hij de vergaderingen trouw en behartigde hij de belangen van onze club goed. Voetbal was voor Gert ook enorm belangrijk en vaak sprak hij over FC Twente en zijn carrière als KNVB-official bij wedstrijden.

De laatste jaren van Gert's actieve cricketcarrière bleek dat het helaas steeds slechter ging met zijn gezondheid. Hij wilde nog erg graag, maar kon steeds minder. De laatste jaren speelde hij nog maar soms in het tweede elftal en ook wel eens bij de Senioren Onderlinge van Still Going Strong. Hij zou meespelen bij die Senioren Onderlinge op 5 juni j.l.. Het mocht helaas niet meer zo zijn.

Gert, wij zullen je enorm missen in de cricketclub. Super bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan; wij zullen je niet vergeten! Wij wensen Riet en de kinderen Erwin met Maaike en Arnold met Nienke heel veel sterkte de komende tijd bij het verwerken van dit grote verlies.

Roelof Kruijshoop